26 Νοέμβρη, ημέρα πανελλαδικής απεργίας
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ- ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΝΔΗΜΙΑ… Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ!
“Να φοβάσαι και τη μέρα που θα σταματήσουν οι απεργίες, μ’ όλο που θα υπάρχουν ακόμα οι μεγάλοι ιδιοκτήτες -γιατί η κάθε μικροαπεργία που χτυπιέται, είναι μια απόδειξη πως έγινε το βήμα. Πρέπει κι αυτό να ξέρεις -να φοβάσαι τη μέρα που ο Συνειδητός Άνθρωπος θα πάψει να αγωνίζεται και να πεθαίνει για μια ιδέα, γιατί αυτή και μόνο η ιδιότητα είναι το θεμέλιο του Ανθρώπινου Συνειδητού, κι αυτή και μόνο η ιδιότητα κάνει να είναι ο άνθρωπος ένα όν ξεχωριστό μέσα στο σύμπαν”
Τζον Στάινμπεγκ
Εν μέσω πανδημίας, αναδεικνύεται με ακόμη πιο τραγικό τρόπο η αντικοινωνική και δολοφονική φύση του κρατικού και καπιταλιστικού συστήματος. Η υγειονομική κρίση, απέναντι στην οποία βρισκόμαστε αντιμέτωποι, εντείνεται μέσα από τις εγκληματικές πολιτικές των κυρίαρχων, οι οποίοι οχι μόνο δεν νοιάζονται για τις ανάγκες της κοινωνικής βάσης, αλλά την καταδικάζουν στην φτώχεια, την εξαθλίωση και τον θάνατο. Την ίδια στιγμή που χιλιάδες άνθρωποι νοσούν και εκατοντάδες έχουν χάσει την ζωή τους, ως αποτέλεσμα της πλήρους απαξίωσης και εγκατάλειψης του δημοσίου συστήματος υγείας (με ελλείψεις σε προσωπικό, υλικό και νοσοκομεία), η ακροδεξιά πολιτική διαχείριση επιταχύνει τις αντικοινωνικές διαδικασίες αναδιάρθρωσης με βάση την αντίληψη πως «Η ιδέα να μορφώνεσαι, να βρίσκεις εργασία και να παίρνεις σύνταξη είναι ίσως ήδη παρωχημένη» (δήλωση Κυριάκου Μητσοτάκη, Οκτώβρης 2020) και προχωρά σε μια σειρά μέτρων, κατασταλτικού και οχι υγειονομικού χαρακτήρα.
Η κήρυξη ενός δεύτερου lock down σε συνδυασμό με τις προσπάθειες της εξουσίας να μετακυλίσει την ευθύνη για την εξάπλωση του ιού στην ίδια την κοινωνία, συνοδεύεται από την επίταση της εκμετάλλευσης στους από τα κάτω και την όξυνση της καταστολής. Από την μια πλευρά χιλιάδες ακόμα άνθρωποι έρχονται αντιμέτωποι με την ανεργία, ζώντας σε συνθήκες ανέχειας , ενώ άλλοι υπό τον φόβο της απόλυσης βρίσκονται σε καθεστώς ομηρίας απέναντι στους νέους και επαχθέστερους όρους εκμετάλλευσης και εντατικοποίησης της εργασίας που τους επιβάλλουν τα αφεντικά. Από την άλλη οι κοινωνικοί και ταξικοί αγώνες απαγορεύονται και οι αγωνιστές -που οι ίδιοι γνωρίζουν καλύτερα την αναγκαιότητα να προστατεύσουν τον διπλανό τους και τον εαυτό τους και αυτό πράττουν- χτυπιούνται και διώκονται, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την καθολική απαγόρευση συναθροίσεων τις ημέρες του Πολυτεχνείου, την στρατοπέδευση στο κέντρο των πόλεων ενός αστυνομικού στρατού κατοχής και την σαρωτική επίθεση όλων όσοι αμφισβήτησαν τα κελεύσματα της εξουσίας. Με πρόσχημα την πραγματική επικινδυνότητα της πανδημίας το κράτος εξαπολύει την άγρια κατασταλτική του επίθεση απέναντι σε όσους αγωνίζονται για υγεία, ζωή και ελευθερία ενάντια στις συνθήκες της φτώχειας και της υποταγής, κάνοντας ξεκάθαρο πως οι απαγορεύσεις έχουν πολιτικά χαρακτηριστικά και μόνο, ενώ ταυτόχρονα επιδιώκει να επιβάλλει συνθήκες φόβου για να βυθίσει στην σιωπή την οποιαδήποτε υποβόσκουσα κοινωνική έκρηξη.
Η κρατική και καπιταλιστική επιθετικότητα, λοιπόν, δεν έχει μπει σε καραντίνα και συνεχίζεται με αμείωτους ρυθμούς, από το άνοιγμα του τουρισμού την περασμένη άνοιξη, την παντελή έλλειψη μέτρων ενίσχυσης του ΕΣΥ, την ψήφιση του πτωχευτικού νομοσχεδίου μέχρι τις χιλιάδες προσλήψεις στα σώματα ασφαλείας, το νόμο για την περιστολή των διαδηλώσεων και τις χορηγίες εκατομμυρίων στα μιντιακά φερέφωνα της εξουσίας. Σε αυτή την κατεύθυνση κινείται και το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο που κατατέθηκε σε δημόσια διαβούλευση τον Οκτώβριο και έρχεται προς ψήφιση τις επόμενες μέρες στη βουλή, το οποίο περιλαμβάνει μια σειρά από μέτρα, μέσα από τα οποία επιτείνονται οι όροι εκμετάλλευσης και λειαίνεται το έδαφος για την επιβολή επαχθέστερων όρων επιβίωσης για τους από τα κάτω. Το νομοσχέδιο αυτό περιλαμβάνει επί της ουσίας την κατάργηση του 8ωρου και την μετατροπή του σε 10ωρο, τον διπλασιασμό του ανώτατου ορίου των υπερωριών και την πληρωμή τους σε είδος (όπως ρεπό και άδειες), την θέσπιση ηλεκτρονικής κάρτας για τον έλεγχο του ωραρίου, τον αντισυνδικαλιστικό νόμο βασιζόμενο και σε προηγούμενες διατάξεις που ψηφίστηκαν επι ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή την εφαρμογή της ψηφιοποίησης των μητρώων των μελών των σωματείων και την ουσιαστική κατάργηση της απεργίας με την θέσπιση της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας.
Μόνο ο λαός μπορεί να σώσει το λαό, κανένας κυρίαρχος δεν πρόκειται να βάλει τη ζωή στο κέντρο, το μόνο που μπορεί να προσφέρει είναι η πραγματικότητα της ανεργίας, της φτώχειας, των αποκλεισμών, των ανισοτήτων, της καταστολής, της ανελευθερίας, της αναξιοπρέπειας και του θανάτου. Κανένα σύστημα εκμετάλλευσης και καταπίεσης δεν πρόκειται να νοιαστεί για την υγεία και την επιβίωσή μας, μόνο στο βαθμό που είμαστε χρήσιμοι για την αναπαραγωγή του. Καμία εξουσία δεν θα ιδρώσει για το αν οι καταπιεσμένοι είτε πεθαίνουν από την πανδημία είτε αδυνατούν να ζήσουν, όντας πνιγμένοι μέσα στις υποχρεώσεις “του να υφίστασαι”. Αν για κάτι λοιπόν έχουν ανοιχτά τα αυτιά τους και προτεταμένα τα όπλα τους είναι για να μας πνίξουν μέσα στο αίμα και μέσα στην σιωπή, είναι για να καταστείλουν όσους αγωνίζονται ενάντια στις εγκληματικές πολιτικές τους. Εμείς, λοιπόν, οι καταπιεσμένοι αυτού του κόσμου δεν θα παζαρέψουμε το θάνατό μας, θα πολεμήσουμε για τη ζωή μας!
ΜΟΝΟ Ο ΛΑΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΩΣΕΙ ΤΟ ΛΑΟ
ΑΝΑΤΡΕΠΟΝΤΑΣ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ.
ΟΛΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ
ΤΡΟΦΗ, ΥΓΕΙΑ, ΣΤΕΓΑΣΗ
Απεργιακή Συγκέντρωση, Πέμπτη 26 Νοέμβρη, στις 11.00 πμ στην πλατεία Κλαυθμώνος
Συνέλευση Αναρχικών για την Κοινωνική και Ταξική Χειραφέτηση