ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ
Σήμερα βρισκόμαστε σε μια περίοδο γενίκευσης και όξυνσης της επίθεσης των πολιτικών και οικονομικών αφεντικών απέναντι στους πληβείους, μέσα από το βάθεμα των αντικοινωνικών αναδιαρθρώσεων σε κάθε πτυχή της καθημερινότητας με την ψήφιση μιας σειράς νομοσχεδίων που άπτονται της υγείας, της παιδείας, της εργασίας, της στέγασης, της φορολογίας, της πολιτικής και κοινωνικής έκφρασης, της δικαιοσύνης και της φύσης. Η επίταση της φτωχοποίησης, η εξαθλίωση και η περιθωριοποίηση είναι απότοκο των πολιτικών των κυρίαρχων πάνω στο σώμα της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας. Κράτος και αφεντικά στοχεύουν στην όλο και μεγαλύτερη εκμετάλλευση των φτωχών, βαθαίνοντας συνεχώς τους όρους καταπίεσης, με σκοπό την πλήρη κοινωνική υποταγή. Από τις εκατοντάδες εργατικές δολοφονίες κάθε χρόνο στα κάτεργα της μισθωτής σκλαβιάς, τους πενιχρούς μισθούς και μεροκάματα, την εργοδοτική τρομοκρατία μέχρι την εντατικοποίηση των συνθηκών εργασίας. Από τη διάλυση του ΕΣΥ, την ιδιωτικοποίηση του συστήματος υγείας, την πολύμηνη αναμονή για χειρουργεία μέχρι το κλείσιμο δομών απεξάρτησης, ψυχιατρικών δομών, δομών πρωτοβάθμιας υγείας και νοσοκομείων για παιδιά. Από τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας μέχρι τη γιγάντωση των ενοικίων. Από την ακραία ακρίβεια σε βασικά αγαθά της καθημερινότητας που καθιστά στοίχημα την εξασφάλιση τροφής, μετακίνησης και θέρμανσης μέχρι την άμεση απειλή της ανέχειας. Από τις συγχωνεύσεις σχολικών μονάδων, την υποστελέχωσή τους, την αξιολόγηση εκπαιδευτικών και σχολείων, την κρατική τρομοκρατία απέναντι στους/ις μαθητές/τριες, το ρήμαγμα των υλικοτεχνικών δομών μέχρι τις πειθαρχικές και ποινικές διώξεις εκπαιδευτικών για τη συνδικαλιστική τους δράση. Παράλληλα το κράτος εξοπλίζεται κατασταλτικά διευρύνοντας το νομικό του οπλοστάσιο και ενισχύοντας τις αστυνομικές δυνάμεις του στην κατεύθυνση της αποτροπής οποιασδήποτε κοινωνικής έκρηξης, καταστέλλοντας όσους αγωνίζονται ενάντια στην κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα, διώκει αναρχικούς/ες και αγωνιστές/τριες, εκκενώνει καταλήψεις, χτυπά διαδηλώσεις, επιχειρεί να περιορίσει την απεργία και ποινικοποιεί τη συνδικαλιστική δράση, εγκαθιστά δυνάμεις καταστολής στα πανεπιστήμια και επιτίθεται στο άσυλο και τον κοινωνικό του χαρακτήρα. Την ίδια στιγμή αποτελεί τον βασικό εκφραστή μισαλλόδοξων και εθνικιστικών αφηγήσεων, πριμοδοτεί τις φασιστικές συμμορίες για να επανεμφανιστούν στο δημόσιο πεδίο και να λειτουργήσουν για ακόμη μια φορά παραπληρωματικά αυτού και οξύνει την επίθεσή του σε πρόσφυγες και μετανάστες, με δολοφονίες στα χερσαία και υδάτινα σύνορα της Ευρώπης Φρούριο, στρατόπεδα συγκέντρωσης, αστυνομικά πογκρόμ, αντιμεταναστευτικούς νόμους και ακραία εργασιακή εκμετάλλευση. Η αλλαγή του κοινωνικού παραδείγματος, ο κοινωνικός μετασχηματισμός, είναι βασική επιδίωξη των πολιτικών και οικονομικών αφεντικών και αυτό είναι που επιχειρούν με κάθε μέσο, εξαθλιώνοντας και υποτάσσοντας τους πληβείους και καταστέλλοντας ώστε να επικρατήσει η κοινωνική σιωπή. Επιχειρούν να σβήσουν τη συλλογική μνήμη των αγώνων του παρελθόντος, να κόψουν το νήμα που τους ενώνει με τις αντιστάσεις του σήμερα και να αντικαταστήσουν την κοινωνική συνείδηση με το φόβο, την εξατομίκευση και τον κοινωνικό κανιβαλισμό έχοντας ως στόχο να μετατρέψουν κάθε τι συλλογικό σε ένα κατακερματισμένο σώμα που αδυνατεί να ορθώσει το ανάστημά του απέναντι στην συνεχώς κλιμακούμενη αδικία και είτε μένει άπραγο και άφωνο μπροστά σε όσα κατεργάζονται οι κυρίαρχοι για το ίδιο είτε στρέφεται στο εσωτερικό του και επιτίθεται στον πιο αδύναμο.
Απέναντι στους αντεργατικούς και αντισυνδικαλιστικούς νόμους, την εντατικοποίηση της εκμετάλλευσης στους χώρους δουλειάς, τις απολύσεις, την γιγάντωση της ανεργίας και τις εργατικές δολοφονίες στο βωμό της καπιταλιστικής κερδοφορίας, στεκόμαστε δίπλα σε όσους βρίσκονται αντιμέτωποι με την εργοδοτική τρομοκρατία και την κρατική καταστολή και σε όλους όσοι αγωνίζονται για ζωή και αξιοπρέπεια στους χώρους εκμετάλλευσης, στα σχολεία, τις σχολές, τις γειτονιές ενάντια στην κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα. Δίπλα στους απεργούς διανομείς, στους αγωνιζόμενους εκπαιδευτικούς και εργαζομένους στην υγεία, στους εργαζόμενους στα τηλεφωνικά κέντρα, τους μαθητές, φοιτητές και ερευνητές που αντιστέκονται στις αντιεκπαιδευτικές αναδιαρθρώσεις, σε όσους βάζουν ανάχωμα στην περαιτέρω λεηλασία της ζωής μας και δίνουν τις μάχες εκείνες, από το δικό τους μετερίζι, για μια ζωή με αξιοπρέπεια κόντρα στις πολιτικές της φτωχοποίησης, των αποκλεισμών, του ελέγχου και της καταστολής.
Απέναντι στην εν εξελίξει γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού και τον βομβαρδισμό του Λιβάνου από το Ισραήλ με τη βοήθεια των δυτικών του συμμάχων και του ελληνικού κράτους, απέναντι στις πολεμικές συγκρούσεις και την όξυνσή τους, τους στρατιωτικούς εξοπλισμούς, την μετατροπή των κοινωνιών σε εμπόλεμες ζώνες, τον εθνικισμό και τη μισαλλοδοξία, στεκόμαστε δίπλα στους λαούς που βιώνουν τα αποτελέσματα της πολεμικής μηχανής, σε όσους και όσες κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για τη γενίκευση του πολέμου, σε αυτούς και αυτές που αγωνίζονται για γη και ελευθερία.
Από την πλευρά μας αντιλαμβανόμαστε ότι ο μόνος δρόμος που έχουν οι καταπιεσμένοι και εκμεταλλευόμενοι είναι ο αγώνας για την κοινωνική και ταξική χειραφέτηση, ο αγώνας που έχουμε να δώσουμε όλοι μαζί και όχι σαν εξατομικευμένες μονάδες μπροστά στην υπεροπλία ενός εχθρού που προορίζει για τους φτωχούς μόνο εκμετάλλευση, δυστυχία, πολέμους και θάνατο. Η υπεράσπιση των εργατικών συμφερόντων, των αναγκών, της ζωής και της αξιοπρέπειάς μας περνά μέσα από την κοινή, οριζόντια συντονισμένη, οργανωμένη από τα κάτω δράση. Η οργάνωση των αντιστάσεών μας αποτελεί κομβικής σημασίας ζήτημα, ειδικά μέσα σε μια περίοδο συνολικής και οργανωμένης επίθεσης του κρατικού και καπιταλιστικού συστήματος. Η συλλογικοποίηση, η κοινή δράση και η συναντίληψη βάσει των αναρχικών αξιών είναι τα εργαλεία μας απέναντι στο σύγχρονο ολοκληρωτισμό κράτους και κεφαλαίου, απέναντι στην προσπάθειά τους να μας πείσουν ότι έχει επέλθει το τέλος της Ιστορίας, πως δεν υπάρχει καμία προοπτική πέρα από το δυστοπικό παρόν και το σύστημα εξουσίας που το δημιουργεί και πως αν επιλέξουμε το δρόμο του αγώνα και της αξιοπρέπειας θα συντριβούμε. Το όραμα για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση, για μια κοινωνία Ίσων δεν θα δικαιωθεί μέσα από τα ατομικά, μερικά ή αυθόρμητα ξεσπάσματα της δίκαιης οργής μας αλλά από τον οργανωμένο πολιτικό αγώνα ενάντια στους καταπιεστές μας. Ο δρόμος που καλούμαστε να επιλέξουμε είναι ο δύσκολος δρόμος, αυτός που έχει ως πυξίδα τον καινούριο κόσμο που κουβαλάμε στις καρδιές μας, που ξεγεννά την Ιστορία και παλεύει για την Υπόθεση. Την Κοινωνική Επανάσταση.
ΟΛΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ – ΥΓΕΙΑ, ΠΑΙΔΕΙΑ, ΤΡΟΦΗ, ΣΤΕΓΑΣΗ
ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ ΟΣΟ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΛΙΒΑΝΕΖΙΚΟ ΛΑΟ – ΑΜΕΣΗ ΠΑΥΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ
ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ – ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ – ΑΠΕΡΓΙΕΣ – ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ
ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ – ΤΑΞΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ – ΜΑΧΗΤΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ, ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΙΣΟΤΗΤΑΣ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΕΤΑΡΤΗ 20 ΝΟΕΜΒΡΗ
Συγκέντρωση: Χαυτεία, 11.00