Μέσα σε συνθήκες βαθιάς συνολικής συστημικής κρίσης, το κρατικό καπιταλιστικό σύστημα επιταχύνει τις αναδιαρθρώσεις που βάζουν στο στόχαστρο κάθε έκφανση της κοινωνικής ζωής, απαξιώνοντας βασικές κοινωνικές ανάγκες, την εργασία, την υγεία, την παιδεία, τη στέγαση, τη μετακίνηση. Το κράτος πιστό στο νεοφιλελεύθερο μοντέλο που ακολουθείται από τα χρόνια του μνημονίου στον ελλαδικό χώρο, συνεχίζει να εντείνει τους κοινωνικούς και ταξικούς αποκλεισμούς και να αυξάνει το κόστος επιβίωσης με ακόμα πιο εντατικούς ρυθμούς, ενώ η ανασφάλιστη και επισφαλής εργασία, τα ελαστικά ωράρια, η εντατικοποίηση της εργασίας, οι ιδιωτικοποιήσεις και η διαχείριση από τα αφεντικά όλων των βασικών μας αναγκών είναι σημεία που ανταποκρίνονται στην ανάγκη του καπιταλισμού για την όξυνση της ταξικής ανισότητας και την πλήρη υποτίμηση της ζωής μας.
Σε αυτήν ακριβώς την κατεύθυνση της συστηματικής διάλυσης, εγκατάλειψης, εμπορευματοποίησης και φυσικά των εντεινόμενων αποκλεισμών για την κοινωνική και ταξική βάση κινούνται και οι αντικοινωνικές κρατικές πολιτικές που επιβάλλονται στο δημόσιο σύστημα υγείας. Οι χιλιάδες νεκροί κατά την διάρκεια της πανδημίας ως αποτέλεσμα της συνειδητής επιλογής των διαχειριστών του κράτους για την μη ουσιαστική ενίσχυση των ήδη κορεσμένων νοσοκομείων και συνολικά του δημόσιου συστήματος υγείας αποτελούν εικόνα από το μέλλον που οργανώνουν και σχεδιάζουν τα πολιτικά και οικονομικά αφεντικά για την κοινωνική ανάγκη της υγείας και της περίθαλψης.
Η συστηματική υποβάθμιση του ΕΣΥ έχει οδηγήσει σε υποστελέχωση με αποτέλεσμα την αναβολή προγραμματισμένων χειρουργείων λόγω έλλειψης αναισθησιολόγων ή νοσηλευτικού προσωπικού. Ως απάντηση στη συνεχώς διογκούμενη ανάγκη για πρόσληψη ειδικευμένου προσωπικού το υπουργείο απλά μεταθέτει προσωπικό από την μια υγειονομική μονάδα στην άλλη, δημιουργώντας περισσότερα προβλήματα για τους ασθενείς από αυτά που προσπαθεί να λύσει, οδηγώντας τους στους ιδιώτες παρόχους υγείας. Μάλιστα οι δολοφονικές συνέπειες των κρατικών πολιτικών που οδηγούν στη διάλυση του ΕΣΥ είναι ακόμα πιο εμφανείς στην περιφέρεια, όπου οι κοινωνικές ανάγκες είναι αδύνατον να καλυφθούν λόγω των υποστελεχωμένων υποδομών και οι άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους.
Αυτό είναι το πλαίσιο μέσα στο οποίο σήμερα επιχειρείται και η ολοκλήρωση της ιδιωτικοποίησης των υπηρεσιών ψυχικής υγείας, με τη διάλυση των δομών απεξάρτησης να είναι το κερασάκι στην νεοφιλελεύθερη τούρτα. Έτσι το υπουργείο Υγείας σχεδιάζει την κατάργηση των ψυχιατρικών νοσοκομείων Αττικής και Θεσσαλονίκης, ώστε να δοθεί ακόμα περισσότερος χώρος στην ανάπτυξη ιδιωτικών κλινών, που ήδη αριθμούν 4.700, σε αντίθεση με τις 900 κλίνες στο ΕΣΥ. Επιπλέον η δημιουργία ΝΠΙΔ για την απεξάρτηση με την κατάργηση προγραμμάτων στη θεραπεία και την επανένταξη, όπως το ΚΕΘΕΑ, το “18ΑΝΩ”, το “ΑΡΓΩ”, το “ΔΙΑΠΛΟΥΣ», το “ΙΑΝΟΣ”, τα κέντρα πρόληψης. Πρόκειται για μία ακόμα πτυχή των αντικοινωνικών κρατικών αναδιαρθρώσεων που φυσικά αγνοούν πλήρως τις ανάγκες των ληπτών ψυχικής υγείας, των φροντιστών και των οικογενειών τους, ενω η κατάσταση θα είναι ακόμα δυσκολότερη για ευάλωτες ομάδες και ανασφάλιστους.
Η υποβάθμιση του δημόσιου συστήματος υγείας ξεκίνησε με το κλείσιμο νοσοκομείων, τις μόνιμες ελλείψεις σε προσωπικό και εξοπλισμό, την απαξίωση της πρωτοβάθμιας περίθαλψης καθώς και την εφαρμογή ελαστικών σχέσεων εργασίας που οδηγεί στην εξουθένωση των λειτουργών υγείας. Η επιχειρούμενη συγχώνευση των υπηρεσιών ψυχικής υγείας, η διάλυση των δομών απεξάρτησης αποτελούν βασικά συστατικά μέρη της αντικοινωνικής επιχείρησης διάλυσης της δημόσιας υγείας. Αντιλαμβανόμαστε ότι κανένα σύστημα εκμετάλλευσης και καταπίεσης δεν πρόκειται να νοιαστεί για την υγεία και την επιβίωσή μας, παρά μόνο στον βαθμό που είμαστε χρήσιμοι για την αναπαραγωγή του. Προτάσσουμε την ταξική αλληλεγγύη, την αλληλοβοήθεια και την ανάγκη για συλλογική προστασία της κοινωνίας και ενώνουμε τις φωνές μας με τους εργαζόμενους στην υγεία που διεκδικούν την ενίσχυση της δημόσιας υγείας στα ήδη κορεσμένα και με ελλείψεις δημόσια νοσοκομεία, απέναντι στα αντικοινωνικά νομοσχέδια.
Ενάντια στο κρατικό και καπιταλιστικό σύστημα που δεν έχει να προσφέρει τίποτα περισσότερο από φτώχεια, εξαθλίωση και θάνατο να οξύνουμε τις κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις για το γκρέμισμα του χρεοκοπημένου κόσμου της εξουσίας. Να αγωνιστούμε συλλογικά και από τα κάτω ενάντια στους δυνάστες μας, να δυναμώσουμε και να περιφρουρήσουμε τις κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις που βρίσκονται στο στόχαστρο της καταστολής και να οργανώσουμε νέες. Ο αγώνας των εργαζομένων στην υγεία, είναι αγώνας για μια αξιοπρεπή περίθαλψη, θεραπεία και υποστήριξη των ληπτών υπηρεσιών υγείας, των οικογενειών τους αλλά και των κοινοτήτων τους. Είναι δηλαδή αγώνας όλων μας!
ΌΛΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ
Υγεία – Παιδεία – Τροφή – Στέγαση
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΥΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΣΤΗ ΒΑΣΗ
ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ – ΑΠΕΡΓΙΕΣ – ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ
Στηρίζουμε την πανυγειονομική απεργία & συγκέντρωση την ημέρα ψήφισης του νομοσχεδίου, Δευτέρα 29 Ιούλη στο Σύνταγμα στις 11πμ